Koffie en een sigaret

Victoria zat op een terrasje op het Stadsplein. Ze keek naar alle mensen die langs haar neus verschillende kanten op renden, op weg naar hun werk, of elders, op andere belangrijke missies. Voor hen bestond niks anders dan hun eigen werkelijkheid. Naast hun leven was er niets. Victoria besefte ook dat hun levens voor haar niets waren. Wat moest zij met al die mensen? En wat moesten zij met haar? Niets, helemaal niets.
Een ober bracht haar een kop koffie. Victoria bedankte hem en keek naar de suiker en melk die met de kop koffie waren gegeven. Ze dronk nooit koffie met melk en suiker, melk en suiker waren voor thee weggelegd. Nee, Victoria dronk altijd sterke zwarte koffie. Zonder suiker of melk.
Ze nam een slok koffie en stak een sigaret op. Daarna haalde ze een klein notitieblokje en een potlood uit haar handtasje - zij vervingen vandaag haar boek - en begon er iets in te pennen. Teleurgesteld keek Victoria naar het notitieblokje terwijl ze een teug van haar sigaret nam. Het dichten lukte de laatste tijd echt niet. En hoewel Victoria niet geloofde in inspiratie, had ze nu bijna de neiging om te zeggen dat ze geen inspiratie had. Maar waar haalde ze een muze vandaan?

RIver zwierf om het zomaar te zeggen, over het stadsplein. Hij had niet echt een doel in gedachten om heen te gaan, en ook niet een tijdslimiet. Hij had zijn broer Channing al een tijd niet gezien. Misschien maar het beste ook. Channing was de leider van The Dark Side Gang en River was niet echt zo het 'badboytype' vond hij zelf. River nam zijn iPhone tevoorschijn en keek naar het uur. het was kwart na drie op zijn iPhone. River zuchtte even en kwam bij het terras terecht. Hij voelde even aan zijn achterzak om te voelen of hij zijn portefeuille bij had. Bingo! Hij nam zijn portefeuille tevoorschijn en stapte het terrasje op.Hij ging aan een tafeltje zitten, een tafeltje dat over het tafeltje van een oude dame stond. River zag dat een ober de dame koffie bracht en toen de dame naar de ober opkeek zag River dat de dame eigenlijk helemaal nog niet zo oud was. Hij schrok even en bestudeerde het toch nog jonge meisje en stak vervolgens zijn hand op naar de ober die in zijn richting keek bij het wegwandelen.De jonge vrouw was waarschijnlijk 20 aan het gezicht te zien. Ofwel twintig of wel 19, één van de twee. River was altijd goed in leeftijd bepalen. De ober kuchte, die was River even helemaal vergeten. River wende zich tot de ober en bestelde. "Voor mij een glaasje cava, en een croque monsieur alstublieft." Zei River vriendelijk. De ober knikte en vertrok waarna River zijn blik weer naar het meisje wende en zag dat ze ondertussen een notitieblokje vast had. Hij wende zijn blik af en keek over het plein dat vreemd genoeg voor op een zaterdagmiddag heel rustig was.

Victoria nam een teug van haar sigaret, legde haar notitieblokje en haar potlood neer en legde haar kin in haar handen. De drukte trok een beetje weg. Ze keek een vrouw na die langs liep op erg mooie schoenen toen ze een jongen opmerkte. Hij kreeg van de ober net een croque monsieur - of madame, van hier zag ze het niet - en een glas drank. Hij had erg verzorgde handen, merkte ze op. Ze liet haar ogen dwalen van zijn handen naar zijn gezicht. Dat was erg jeugdig, maar wel redelijk knap - niet helemaal haar smaak, maar toch knap. Hij was geen jongen, maar een jongeman, ergens tussen de 20 en de 25. Victoria bekeek hem nog eens en keek terug naar haar koffie. Wat moest ze anders doen? Hem om de hals vliegen, omdat hij eruit zag als een model? Zo was ze niet. Ze nam een slok van haar koffie en een teug van haar sigaret. Toen duwde ze de peuk uit en begon weer te krabbelen in haar notitieblokje.

Deam deed zijn zonnebril op en liep langs de gezellige terrasjes. Normaal was het wat drukker maar dat deerde hem niet. Hij had nog een paar minuten voordat hij zijn bus moest halen dus er kon wel een drankje vanaf. Dean ging zitten en al snel kwam er een ober bij hem.
''Een Cola, alstublieft'', zei hij tegen de vriendelijke man die daarnaa weer wegliep. Dean speurde het terrasje af voor leuke dames of eventuele bekenden. Plots viel zijn oog op een jonge dame met een notitieboekje aan de andere kant van het terras.
''Het zal niet waar zijn'', zei hij zachtjes tegen zichzelf. Is hij een jaar lang bezig met engeland te vergeten zit er een paar meter vederop enof andere dochter van een graaf te genieten van een amerikaans bakje koffie, of thee want ze is tenslotte brits. Dean had een lange tijd terug iets over haar gelezen in een regionale krant. De ober was al weer terug met zijn Cola en Dean bedankte hem wat afwezig. Hij nam een slok en pakte maar een krant om zijn gedachten ergens anders op te zetten.

River keek weer even naar het meisje en glimlachte wanneer hun blikken elkaar kruisten. RIver zag dat er nog een jongen in de buurt kwam zitten en die jongen keek ook naar het meisje. River lachte en zag dat de jongen het meisje blijkbaar van ergens kende. River keek ook goed. Hij kende in ieder geval het meisje van nergens. River schrok op toen er plots iemand bij hem kwam zitten. Zijn adem stokte in zijn keel en zijn gezicht werd lijkbleek. 'en?' Vroeg de stem. River probeerde zich dapper te houden en antwoordde kil terug. "En wat?" De man van wie de stem afkomstig was boog zich dichter naar River. 'Hoe zit het? Kom je in The Dark Side Gang of niet. Je broer zei dat dit de laatste keer was dat hij het je vriendelijk vroeg.' De stem begon dreigend te klinken en River ging een beetje naar achter leunen. "Zoals ik je al eerder zei dikkop, ik - kom - niet - in - jullie- stomme- groep!!!" Wat er toen gebeurde ging zeer snel. De zware man nam River bij zijn haar en klopte River zijn gezicht tegen de tafel. River trok zich los en stond recht. De brede man volgde zijn voorbeeld en smeet de tafel weg, terwijl hij River bij de keel nam. River gebruikte zijn knie en plantte deze in het kruis van de zware man die door de kracht van River's kick River's hals losliet. River sloeg de man op zijn neus en pakte zijn hoofd vast en stompte met zijn knie tegen de man zijn hoofd. Hij liet de man los en die viel neer op de grond. River keek om zich heen. Alle mensen op het plein en op het terras keken hem bezorgd en geschrokken aan. [b]"Wat? Het was zelfverdediging..." [/b]Zei River droog met zijn toch wel redelijk warme en charmante stem. River voelde even aan zijn hals die behoorlijk pijn deed en zag dan zijn zicht donker worden. Er lekte iets in zijn ogen. River voelde en het was bloed. Toen de man River zijn hoofd tegen de tafel had geslagen was dit op glas geweest en dat glas stak nu in River zijn hoofd. Al een geluk was het maar een klein glasstukje en op zijn tandenbijtend trok River het scherfje eruit waarna hij meteen het servet tegen zijn hoofd aandrukte en ging zitten omdat hij draaierig werd.

Victoria keek op toen er plotseling een gevecht uitbrak op het terras. De jongen met het modellenuiterlijk was aan het vechten met een onbekende man. De man lag nu op de grond en begon weg te kruipen. 'Dit is nog niet voorbij,' hoorde ze hem sissen. Toen richtte ze haar aandacht weer op de jongen. Hij had bloed op zijn voorhoofd en in zijn ogen. Nu begon er iets in haar te roeren, een moederlijk instinct of iets dergelijks. Victoria haalde haar zakdoek uit haar tasje en liep naar hem toe.
'Dat was me eens een gevecht,' zei ze terwijl ze hem haar zakdoek aanreikte.
Ze keek hem nog eens aan. Ze bekeek de wond.
'Het is niet zo ernstig, gewoon een beetje rustig aan doen ermee,' sprak ze.
Ze had het gevoel dat iemand haar bekeek. Ze keek achter zich en ja, een andere jongeman was haar aan het aangapen. Ze snoof en keek weer weg. Ze had het wel vaker gehad dat onbekende mensen haar aanstaarden.

River deed zijn ogen weer open doordat hij voetstappen op hem af hoorde komen. Hij keek op en zag dat het het meisje van daarnet was. Hij glimlachte zachtjes toen hij de zakdoek zag en het meisje zei dat het nogal een gevecht was geweest. Het meisje reikte River de zakdoek aan en River nam deze, met toch wel enige aarzeling aan. 'Het is niet zo ernstig, gewoon een beetje rustig aan doen ermee.' Zei ze tegen River. River knikte. "Bedankt voor de zakdoek..." Zei hij iets of wat zachtjes maar toch nog met die charme in zijn stem. Hij keek Victoria even in haar blauwe ogen en glimlachte. Hij had altijd een zwak gehad voor blauwe ogen. Zelf had hij bruine ogen. Vroeger had hij dat erg gevonden maar nu hield hij van zijn ogen. Zijn ogen waren een deel van hem en hadden er voor een stuk voor gezorgd dat hij het topmodel is geworden dat hij vandaag de dag was. River keek naar de jongen achter Victoria die haar nog steeds aankeek en snoof. "Is het niet vervelend?" Vroeg hij aan haar, knikkend naar de jongen. River keek even over het plein en zag de man in de verte nog lopen. De man was aan het bellen. Waarschijnlijk met zijn broer. Al van jongs af aan was er een verschil van dacht en nacht geweest tussen beide en had Channing zich altijd beter in alles gevonden. Altijd stond Channing in de belangstelling... Channing was er al jaren op uit om River aan zijn kant te krijgen en River mede-eigenaar te maken door iets vreselijk dat River ooit eens had gedaan, maar River had na het incident Channing de rug toegekeert, en dat is nou iets waar Channing niet tegen kan. Hij keek weer even naar Victoria. "Ik ben River, aangenaam." Zijn stem klonk lief en warm en was iets of wat uitnodigend. Stilletjes aan begon de zon onder te gaan.

Victoria glimlachte neutraal naar de jongeman toen hij haar bedankte voor haar zakdoek.
'Het is niks,' antwoordde ze.
Zijn stem was warm en charmant. Wel leuk. Ze bekeek hem terwijl hij het bloed van zijn gezicht af depte. Toen vroeg hij over de man die haar aangaapte. Of ze het niet erg vond.
'Ach, ik ben eraan gewend, heb van jongs af geleerd hoe ermee om te gaan. Trouwens, het is toch niet beleefd om naar hem toe te gaan en te zeggen, kijk niet zo naar me?' zei ze, haar schouders ophalend.
Ze lachte even bescheiden, toen zette ze een paar stoelen die waren omgevallen, weer recht.
'Ik ben River, aangenaam,' zei de jongen toen.
'Victoria Page, enchantée*,' stelde ze zichzelf voor.
Ze keek de man waarmee River net gevochten had na.
'Wie was dat?' vroeg ze.

*enchanté(e): frans; "aangenaam"

( Ik kijk allang niet meer naar Victoria :p )

Dean concentreerde zich op de krant.
Dark Side Gang Nog Maakt New York Nog Steeds Onveilig stond op de kop. Geintresseerd las Dean verder. Plots klonk er lawaai op het terras en hij keek op. Schijnbaar waren er twee mensen aan het vechten. Dean keek omzich heen of iemand wat deed, maar schijnbaar was dit aan de orde van de dag want niemand was van plan iets te doen. Dean nam een slok van zijn Cola en keek op zijn horloge, bijna tijd om te gaan. Hij keek weer terug naar zijn krant.
[i]''De politie schijnt ook weinig te doen aan het geweld wat onze stad belaagt. De chef van het korps vertelde dat hij niet veel mensen kon missen omdat andere zaken zijn prioriteiten hebben. De Dark Side Gang is tot de politie stopt met hun donutpauzes de baas in New York''.

River keek weer even naar de jongen en onderdrukte een lach. 'Wie was die jongen?' Vroeg Victoria hem. River zuchtte even. "Die man was een lid van The Dark Side Gang. Een groep die hier zowat de baas is in New York. En dat is niet in positieve zin. De politie zit al jaren achter ze aan en ze kunnen ze niet te pakken krijgen omdat ze steeds getipt worden. Ze hebben ook vriendjes bij de politie." River slikte even. "De leider van die gang is mijn broer. Mijn broer zit al jaren achter mij aan. Hij wil dat ik me bij de groep aansluit omdat ik hem ooit eens per ongeluk van een concurrent heb afgeholpen. Maar ik wil onder geen enkele dwang ooit tot die groep behoren. En ja... Nu valt mijn broer mij aan, stuurt hij mensen om mij te overhalen... Mijn broer heeft me zelfs al enkele keren verkracht... Ik haat hem." Zei hij zacht tegen Victoria. River keek Victoria aan en tranen stonden in zijn ogen. "Weet je hij is dan misschien mijn broer maar hij mag van mijn part gewoon dood vallen." River stond recht en duizelde waardoor hij weer door zijn benen zakte. De zon begon onder te gaan en de lucht kleurde oranje met roos. River zuchtte diep en keek naar Victorias gezichtsuitdrukking.

(flutpost)

Victoria hurkte naast River, natuurlijk deed ze wel wat moeite om haar knieën bij elkaar te houden, ze had een vrij korte jurk aan en kon zich natuurlijk geen pantirá* veroorloven. River vertelde haar een schokkende verhaal over gangs, maffia, politie, verkrachtingen, aanvallen. Zoiets onwaarschijnlijks had ze nog nooit eerder gehoord. Ze liet echter niet blijken wat ze werkelijk dacht, dat was onbeleefd. Toch wist ze niet hoe ze hierop zou moeten reageren, of ze het geloofde of niet. Uiteindelijk haalde ze haar wenkbrauwen op, ze keek naar beneden en zuchtte.
'Dat is me een lekker verhaaltje zo vroeg op de dag,' zei ze.
Ze ging zitten op een stoel. Een ober kwam net aangerend met een panische man, die vast de eigenaar van het cafeetje was. Hij begon iets te schreeuwen over dure glazen tafels. Victoria schudde met haar hoofd. Ze schreef even een cheque uit en gaf die aan de eigenaar. Het was vast iets te veel, maar de eigenaar keek er in ieder geval minder panisch van. Victoria wendde zich weer naar River.
'En wat doe jij ertegen?' vroeg ze.
Ze trok een stoeltje erbij en nodigde hem uit erop te gaan zitten.


*pantirá: Japans, ook gebruikt in het Engels. Een uitspraak die betekent 'je ondergoed is zichtbaar'